W pierwszą niedzielę grudnia – w adwentowy poranek -  uczniowie niedzielnej szkółki języka polskiego, kto z kościoła, kto z ciepłego domu, śpieszyli na lekcje do Polskiej Biblioteki w Wędziagole. Uczniowie już od początku listopada aktywnie szykują się do świątecznego okresu i jego cudów: ciągle uczą się polskich kolęd, modlitw i innych rzeczy, które na pewno będą potrzebne w tym czasie, kiedy  Święty Mikołaj zapuka do drzwi szkółki i z prezentami odwiedzi dzieci. One doskonale wiedzą, że do tego spotkania trzeba się dobrze przygotować.
W oczekiwaniu na bożonarodzeniowy cud, podczas pierwszej niedzieli Adwentu, dzieci wraz z nauczycielką niedzielnej szkółki języka polskiego Leonią  uwiły wieniec z gałązek jodłowych, udekorowały go i zapaliły pierwszą świecę.

Uczniowie dowiedzieli się jakie jest symboliczne znaczenie tego wieńca, uczyli się skupienia, wybaczania i przeprosin, w ten sposób przekładając drogę ku światłosci i mającego się narodzić Zbawiciela.  Wydaje się, że podczas Adwentu prawie nie zostaje żadnych oznak życia: ziemię otula cisza i mrok... Ale tak tylko się wydaje. Ten okres skupienia symbolizuje głębię, zaglądanie do głębin swojej duszy, w nieskończoność Wszechświata, tam,  gdzie się kryje żródło wszelkiejgo rodzaju życia.
W tę pierwszą niedzielę Adwentu w Polskiej Bibliotece panował nieszeregowy, podniosły nastrój. Dzieci w oczekiwaniu na bożonarodzeniowy cud i prezenty od Świętego Mikołaja sobie i innym przypomniały, że przyjaźń – to też wartościowy prezent.