Już minęły dwa tygodnie od kiedy rozpoczęto remont starej dzwonnicy wędziagolskiego kościoła pw. św. Trójcy. Znajduje się ona przy głównej bramie kościelnej, ma dwie kondygnacje, jej długość i szerokość liczy po 5, zaś wysokość - 9 metrów. Dzwonnica, zbudowana w 1789 roku, ma kamienny fundament, jest drewniana, z sosnowych bierwion, oszalowana deskami.

Rozebrano zbutwiałe deski obicia dzwonnicy, stara ściana z sosnowych bierwion w różnych miejscach jest wzmocniona drewnianymi kołkami. Niektóre bierwiona, które są bliżej fundamentu, są zbutwiałe.

W niedzielę, 9 czerwca, w dniu Zesłania Ducha Świętego i założenia Kościoła, podczas Pięćdziesiątnicy (Pentecosta), wędziagolanie doczekali szanownych gości z Polski. Odwiedzili nas potomkowie hrabiów Korwin-Kossakowskich – założycieli miasta Janów, Żejm, Marciniszek, właścicieli innych ziem i dworów.

Na gościach duże wrażenie wywarła Msza św. odprawiana w języku polskim w starym kościele pw. św. Trójcy, który był udekorowany zielonymi brzózkami oraz wykonywane podczas liturgii stare pieśni przez polskich chórzystów. Goście mówili, że poczuli się jak za czasów bohaterów trylogii Henryka Sienkiewicza „Potop“: wszystko było takie jak wówczas, nawet modlitwy i pieśni te same, śpiewane w wyjątkowym języku polskim, jakim posługują się mieszkańcy Laudy.

Po rocznej przerwie, 6 czerwca, na przykościelnym terenie w Wędziagole znów spotkaliśmy się z naszymi znajomymi, gośćmi z Niemiec – Zbigniewem i Angeliką Wilkiewiczami. Zbigniew Ryszard Wilkiewicz – historyk, doktor nauk filozoficznych jest prawnukiem uczestnika powstania 1863 roku, zesłańca na Syberię Władysława Wilkiewicza, który był urodzony i mieszkał do czasu powstania w naszej parafii, we wsi Ibiany.
Po ubiegłorocznym spotkaniu, podczas którego częściowo wyjaśniliśmy skomplikowaną historię życia powstańca 1863 roku Władysława Wilkiewicza, jego prawnuk Zbigniew znów przybył do Wędziagoły, by kontynuować poszukiwania i więcej dowiedzieć się o kraju swoich przodków, gdzie od wieków oni mieszkali, ciężko pracowali i ucierpieli. Ich rodzinną wieś Ibiany spalono, ziemię zabrano, wszystkich zesłano na Syberię.

W sobotę, 8 czerwca, po południu wędziagolanie uczestniczyli w XVII Festyne Kultury Polskiej „Znad Issy”, który trwał przez dwa dni i odbył się w Pacunelach, Kiejdanach i Poniewieżu.

Na Festyn przybyło mnóstwo zespołów artystycznych. Były to zespoły pieśni i tańca, chóry, kapele ludowe, zespoły wokalne, orkiestra dęta z Polski, Litwy i Łotwy. Następnie grając i śpiewając ruszyły one ulicami kiejdańskiej starówki w kierunku Centrum Kultury, by tam kontynuować święto.

Wędziagolscy Polacy to ludzie unikatowi, szczególni, posiadający swój dialekt, tradycje i historię. Mieszkają tu oni od czasów Wielkiego Księstwa Litewskiego, reprezentują starą, historyczną krainę – Laudę. To oni są spadkobiercami wyjątkowej historycznej i kulturowej spuścizny, strzegą ją i pielęgnują. „Wędziagoła w sensie kulturowym jest fenomenem na skalę europejską i gdyby ta wyjątkowość była odpowiednio zrozumiana i prezentowana, miasteczko z pewnością doczekałoby się szczególnej uwagi” – twierdzi doktor nauk historycznych z Uniwersytetu Witolda Wielkiego w Kownie Rūstis Kamuntavičius.

W ubiegłym roku święto członków Caritasu II dekanatu kowieńskiej archidiecezji odbywało się w wędziagolskiej parafii św. Trójcy. Co roku święto jest obchodzone w innym kościele dekanatu. Tego roku na święto zaprosili nas sąsiedzi, członkowie Caritasu z Domeikowa, parafii Litewskich Męczenników.

We czawrtek, 30 maja, o godz. 11 uroczysta Msza św. za żywych i tych, którzy już odeszli do Pana członków Caritasu, rozpoczęła się w domeikowskim kościele Litewskich Męczenników. Mszę św. odprawiali księża z parafii w Domeikowie, Kormiałowie, Bobtach, Rumszyszkach, Czekiszkach, Czerwonym Dworze, liturgii przewodniczył ksiądz dziekan monsinior Augustinas Paulauskas.

Wspólnota Ziemi Wędziagolskiej i miasteczka, jak i większość społeczności Litwy jeszcze nie w pełni rozumie znaczenie Konstytucji 3 Maja 1791 roku, Powstania Listopadowego 1831 roku oraz Powstania Styczniowego 1863 roku, które miały miejsce na terenach Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Te historyczne wydarzenia zapoczątkowały formowanie fundamentów demokracji, wolności wiary, pragnienia swobody i niepodległości nie tylko w świadomości obywateli Rzeczypospolitej Obojga Narodow, ale też innych sąsiednich krajów europejskich.

Biało – czerwona Parada dla Polakόw z Wędziagoły– wielkie święto

Wędziagolanie na świątecznym koncercie Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”

Przed kilkoma laty wędziagolscy Polacy zwrócili się do swoich ziomków, którzy przed laty żyli i tych, co obecnie mieszkają na Ziemi Wędziagolskiej, zachęcając ich do zadbania o to, by nie utonęła w zapomnieniu informacja o naszych byłych wsiach i zagrodach oraz ludziach, którzy w nich mieszkali. A wsi było tu naprawdę niemało – ponad pięćdziesiąt.

Wsie zostały brutalnie zniszczone: budynki zburzono, stuletnie drzewa wyrwano z korzeniami, rzeczki przekształcono w sowieckie rowy melioracyjne. Zamieszkali w nich uprawiający ziemię gospodarze zostali zesłani na Syberię, zamknięci w obozach , zamordowani.