Dobre uczynki są dokonywane cierpliwie i  po cichu, nie oczekując na  zapłatę, podziękowanie czy pochwałę…  Pięknie rozumieją to członkowie polskiej wspólnoty z parafii wendziagolskiej pw. św. Trójcy, którzy przez wiele lat sporo swego wolnego czasu poświęcają  kościołowi.

Jak co roku,  na kilka tygodni przed Świętami Wielkiejnocy po pracy, wieczorami, wykrajając wolne popołudnia, ludzie pracowali w kościele. Pracy było naprawdę sporo, ponieważ w ciągu zimy  zebrało się wiele śmieci.

Alleluja! Biją dzwony, głosząc w świata wszystkie strony, że zmartwychwstał Pan!

Alleluja, alleluja, alleluja!

Tłumy ludzie przyszły do kościoła Św. Trójcy w Wędziagole w niedzielny wielkanocny poranek na msze rezurekcyjne, które zgodnie z wiarą rzymskokatolicką, obwieszczają zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Nabożeństwa rozpoczęły się procesją.

Wspomnienia z dawnych czasów  modlitwy w Wielką Sobotę i czuwania przy Grobie Chrystusa, rozmyślań o Jego męce, śmierci i Zmartwychwstaniu w wędziagolskim kościele pw. św. Trójcy…

Tłumy ludzi, ludzi  ze wszystkich 53 wsi, które należały do parafii wędziagolskiej w Wielką Sobotę napływały do kościoła.
Parafia ta, pod względem wielkości, była największą w kowieńskim  arcybiskupstwie i ciągnęła się aż przez trzy rejony: kowieński, kiejdański i janowski.  

Św. Mszy i obchody Wielkiego tygodnia w kościele Św. Trójcy w Wędziagole odbędą się:

W Wielki czwartek – godz. 18.00
W Wielki piątek – godz. 18.00
W Wielką sobotę – godz. 18.00

Niedziela – Zmartwychwstanie Pana Jezusa (Wielkanoc) uroczysta Św. Msza wspólna dla Polaków i Litwinów – o godz. 9.00

Poniedziałek – drugi dzień Wielkanocy:
Godz. 9.00 - Msza Św. w języku polskim
                                       Godz. 10.00 - Msza Św. w języku litewskim

Polacy -  arystokraci, rodowita szlachta z naszych stron w ciągu wieków wspierali kościół pw. św.Trójcy w Wędziagole. 

W 1655 roku kowieński marszałek Jan Karol Rostowski, który wspierał fundusz kościelny, wiele środków przeznaczył na kościół. Następnie, na mocy testamentu,  zobowiązał swoich spadkobierców, by z dochodów   uzyskiwanych z zarządzanych przez  niego  dworu i ziemi w Wiłkomierzu, co roku część  środków  przeznaczali na wędziagolski kościół.

W niedzielę rano do kościoła Św. Trójcy w Wędziagole tłumnie gromadzili się wędziagolanie, mieszkańcy sąsiednich okolic, a także pielgrzymi z Kowna, Kiejdan, Janowa, które pochodzą z tej parafii, oni pamiętają, kochają i podczas głównych świąt odwiedzają kościoł i w nim szczególny, łaskami słyniący Krzyż.

Dla dużego zgromadzenie wiernych tu byli ofiarowane Mszy Święte w języku polskim i litewskim, które ofiarował proboszcz parafii Wędziagoła kśiądz i poeta Skaidrius Kandratavičius.

Droga Krzyżowa albo Via Dolorosa (Bolesna ulica w Jerozolimie) – to najcenniejsza droga chrześcijan. To droga prowadząca od miejsca skazania na śmierć do Golgoty – gdzie został ukrzyżowany, z krzyżem na plecach szedł nią nasz Zbawiciel.

Droga Krzyżowa – to modlitewne rozmyślania nad stacjami cierpienia i śmierci Jezusa Chrystusa. Najczęściej dokonują się one w kościele, patrząc na specjalnie namalowane obrazy, obrazujące poświęcenie Stwórcy.

20 marca - Niedziela Palmowa. To szósta niedziela Wielkiego Postu.

Mszy Św. W kościele Św. Trójcy w Wędziagole odbędą się:

Godz. 9.00  Msza Św. w języku Polskim.
Wspólna  procesja  Niedzieli Palmowej.
Godz. 10.00 Msza Św. w języku Litewskim

Niedziela Palmowa rozpoczynająca obchody Wielkiego Tygodnia.

Zmarła Jadwiga Gojlewicz (1929 – 2016) wielka patriotka, Polska poetka z Kowieńszczyzny.
Odszedł Człowiek szlachetny, prawy, wrażliwego serca, życzliwy każdemu i szanowany przez wszystkich, którzy Go znali. Wielki przyjaciel wędziagolan.

Jadwiga Gojlewicz z Iwanowskich urodziła się 20 listopada 1929 r. we wsi Lepszyszki, w gminie Łopie. Jadwiga Gojlewicz ukończyła cztery klasy szkoły powszechnej, tajne komplety prowadzone przez nauczycieli Pochodni, a później uczyła się w szkole litewskiej.

Od wielu lat są omawiane i analizowane związki pomiędzy Litwą a Polską. Przed laty  i obecnie czynione są starania, by zachować szacunek do tradycji obojga narodów, tożsamosci narodowej i politycznej niezawisłości. Dzisiaj z zadowoleniem przypominamy: mamy też świętego, który łączy narody Polski i Litwy. Jest to święty Kazimierz. Symboliczne jest to, że na Litwie są tylko dwie szkoły noszące zaszczytne imię patrona młodzieży: Kowieńska Szkoła Podstawowa im. św. Kazimierza  (dyrektor Palmira Talijuniene) oraz polska w rejonie wileńskim – Szkoła Średnia im. św. Kazimierza w Miednikach (dyrektor Mieczysława Pietkiewicz).

4 marca – świętujemy dzień niebiańskiego patrona Litwy – św. Kazimierza, który przynosi nam początek wiosny. Dzień imienin Kazimierza, zgodnie z tradycją zapoczątkowaną w odległych czasach, na Litwie jest obchodzony  bardziej uroczyście niż inne imieniny. W tym dniu wypada nam przywołać w  pamięci wspomnienia o  siostrze Kazimierze, pochodzącej z wędziagolskiej parafii i księdzu Kazimierasie, który przez wiele lat sprawował  posługę duszpasterską w naszej parafii.
Siostra Kazimiera – Helena Wilkiewiczówna (1915-2010) – była najmłodszym dzieckiem w rodzinie Wilkiewiczów.