Na starym wędziagolskim przykościelnym cmentarzu, w najbardziej zaszczytnym miejscu obok kościoła, naprzeciwko prezbiterium tradycyjnie byli grzebani fundatorzy kościoła, ci, co go wspierali oraz zasłużeni dla tej krainy ludzie. Tu znajdują się najbardziej okazale ich pomniki. Są tu pochowani znani w wędziagolskiej krainie przedstawiciele polskiej szlachty tytularnej: M Kraśnicki herbu Leliwa, M. Kaszewski, herbu Prawdzic, K. Januszkiewicz, herbu Lubicz. J. Dacewicz , herbu Dębno i inni. Na ich mogiłach i obok nich rosną stare, pochylone i zbutwiałe drzewa. Jest to znak panującego tu od wielu lat bałaganu oraz braku szacunku do pochowanych tu szanowanym ludzi.

Drewniany kościół pw. Św. Trójcy w Wędziagole w dawnych czasach nie raz był kryty gontem. Dopiero w 50. latach minionego stulecia po całkowitym zbutwieniu gontowego dachu, kościół został pokryty glinianymi dachówkami. Niestety, one się nie sprawdziły: przez szczeliny do wnętrza przedostawała się woda i śnieg. Zostały naruszone konstrukcje sufitu świątyni. Dlatego szybko postanowiono zamienić dachówki na blachę. Poponad 60 latach, bez należytego i stałego doglądu blaszany dach zaczął przepuszczać wodę i wilgoć. Przez to zwilgotniał tynk na suficie, w różnych miejscach popękał i zaczął opadać. Powstało zagrożenie dla modlących się w kościele ludzi.

Pod koniec prac remontowych kościelnego dachu została też uporządkowana, wyremontowana wznosząca się nad apsydą wieżyczka w formie cebuli z krzyżem. Wykonany przez kowala, mistrza ludowego metalowy krzyż na wiezyczce apsydy jest jednakowy z tym, który znajduje się na podstawowej wieży kościoła – ma 2m i 10cm wysokości, dlugość ramion -1 m i 20 cm. Konstrukcja i ornamentyka tego krzyża lepiej się zachowała niż podstawowego. Oczyszczony z rdzy, pomalowany na srebrny kolor farbą do metalu, krzyż został przymocowany do drewnianej części wieżyczki przy pomocy nowych mocujących detali.

W okolicach Wędziagoły Powstanie Styczniowe 1863 roku pozostawiło wyraźne ślady i bolesne skutki – tu odbywały się bitwy powstańców, tu są ich groby i spalona wieś... Stoją tu symboliczne pomniki przypominające tragiczne wydarzenia tamtych lat.

Mroźnej niedzieli 27 stycznia po modlitwie w kościele pw.św.Trójcy i lekcjach w niedzielnej szkółce języka polskiego najbardziej wytrwali uczniowie, którzy nie przestraszyli się zimna i śnieżnych zasp, razem ze swoją nauczycielką Leonią Piotrowską postanowili dotrzeć do miejsc pamięci powstańców, zapalić tam znicze, uczcić pamięć historyczną.

I znów, po odbytym w ciągu tygodnia dobroczynnym maratonie po Wileńszczyźnie, nasi przyjaciele ze Stowarzyszenia Traugutt.org w ubiegłą niedzielę przed powrotem do Gdańska już w liczniejszej grupie ochotników i prezentami na krótko zawitali do Wędziagoły.

W Polskiej Bibliotece zapoznaliśmy się również z rodakami – ochotnikami z Anglii, którzy już nie pierwszy rok razem uczestniczą w akcji dobroczynnej i pomagają Stowarzyszeniu realizować charytatywne projekty. Wspólnie omówiliśmy działalność charytatywną i wolontariat, ich ważność i potrzebę w coraz bardziej zmaterializowanym świecie.

W niedzielne południe 13 stycznia do drzwi Polskiej Biblioteki w Wędziagole zapukali goście z Polski. Przybył do nas prezes Stowarzyszenia Traugutt.org Jacek Świs wraz ze swoimi kolegami – naszymi miłymi, wrażliwymi i troskliwymi przyjaciółmi.

W bibliotece odbywały się lekcje niedzielnej szkółki języka polskiego. Nauczycielka Leonia Piotrowska zapoznała gości z uczniami, którzy byli na lekcji. Po zapoznaniu się, uczniowie podarowali gościom muzyczny prezent – po polsku zaśpiewali kilka kolęd. Uczniowie podziękowali też gościom za ubiegłoroczny prezent – poznawczą wycieczkę do Wilna. Członkowie Stowarzyszenia Traugutt.org i teraz przybyli do nas z prezentami – różnymi pomocami naukowymi i przyborami szkolnymi dla uczniów.

Jeszcze całkiem niedawno, 29 marca 2018 roku, w Wielki Czwartek, kiedy wiał bardzo silny północno-zachodni wiatr, jego porywy oderwały jedną z drewnianych przednich ścian wieży kościoła pw. św. Trójcy, która słabo się trzymała od nadmiaru lat. Ściana ta na dużej wysokości podczas silnego wiatru niebezpiecznie chwiała się, grożąc co chwila upadkiem – byliśmy o krok od nieszczęścia.

Dziś wszystkie poziomy wieży są pokryte nowymi malowanymi drewnianymi deskami, zdjęta została stara blacha. Na południowej stronie wieży, która najwięcej ucierpiała od warunków atmosferycznych, wymieniono łaty, wszędzie odnowiono deszczółki, służące do uszczelnienia brzegu dachu, ochrony od podmuchów bocznego wiatru i trafiania deszczu pod pokrycie, zostały też umocowane rynny.

Książka jest wartościowym i oczekiwanym prezentem Bożonarodzeniowym. Jeszcze bardziej wartościowa jest, kiedy pisze się w niej o nas... Właśnie taką książkę otrzymali tego roku wędziagolanie. W okresie Świąt Bożego Narodzenia do Polskiej Biblioteki w Wędziagole dotarła przesyłka z dopiero co wydanym rocznikiem Śląskiego Towarzystwa Genealogicznego we Wrocławiu „Parantele“.

W tym solidnym historycznym genealogicznym wydaniu znajduje się dwunastostronicowy artykuł „Polacy z Wędziagoły na Laudzie“.

Wekendowe spotkanie z gośćmi z Wrocławia (Polska), które się odbyło w Polskiej Bibliotece było szczególne i pozostanie w pamięci.

Gościł u nas doktor Marcin Koczan z Instytutu Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego wraz z bratem. Goście z Wroclawia cieszyli się ze spotkania i możliwości pobytu na ziemi przodków, zapoznania się z mieszkającymi tu rodakami, możliwości dowiedzenia się czegoś więcej o od dawnych czasów zamieszkałej tu rodzinie Koczanów.