Niewielu współczesnych widziało domostwa gospodarzy z naszej krainy z okresu międzywojnia, gdzie na najbardziej dostojnym miejscu, na wybielonej ścianie, najczęściej w kącie, wisiały stare obrazy świętych, pod nimi bywała drewniana półeczka, zasłana tkanym lnianym ręcznikiem czy udekorowana wycinankami z papieru, a na niej stały lichtarze ze świecami czy lampka z wiecznym ognierm. Takim był domowy ołtarzyk. Ku niemu kierowały się dziękczynne spojrzenia rodziny za obfity stół, poranna modlitwa z prośbą do Boga o błogosławieństwo w pracy i wieczorem, przed spaniem, modlitwa do Aniołów Stróżów o fizyczną obronę. Oto takie codzienne religijne rytuały od wieków były pielęgnowane, z pokolenia na pokolenie starano się przekazać tę ludową tradycję wiary. Nikt nie wyobrażał sobie, że może być inaczej.

W niedzielę, 13 czerwca,
Uroczyste Mszy Św. w Kościele pod wezwaniem Św. Trójcy w Wędziagole będą odprawione:

O godz. 8.30 modlimy się i śpiewamy po Polsku do Najświętszego Serca Pana Jezusa
O godz. 9.00 Msza Św. w języku Polskim
Po niej wspólna procesja
O godz. 10.00 Msza Św. w języku Litewskim

Serdecznie zapraszamy!

Motocykliści, przyjaciele wędziagolan udali się na 4-dniowy, 2000 - kilometrowy rajd pamięci „Pod Kircholmem 1605“ – drogami walk zwycięstw i sławy wielkich hetmanów, obchodząc 400. rocznicę śmierci wielkiego hetmana litewskiego Jana Karola Chodkiewicza i upamiętniając wygraną przez niego bitwę z armią szwedzką pod Kircholmem w 1605 roku, która często była nazywana drugim Grunwaldem, a jej dowódca – litewskim Achillesem. Tym razem przywódcą motocyklistów był ksiądz Dariusz Stańczyk.

W kwietniu - maju w parafii wędziagolskiej były prowadzone prace remontowe i konserwatorskie.
Zrobiono nowe sklepienie w starym „szpitolu“, obito go pionowymi deskami, sporządkowano okno. Stare sklepienie było całkowicie zbutwiałe, chwiało się od wiatru, przez nie woda wciekała do wnętrza budynku. Nawet w kilku miejscach załatano dziurawy dach, wyremontowano drzwi i komin domu. Niezamieszkałą plebanię i inne budynki do niej należące w ciągu niejednego roku niszczyli miejscowi wandale, czyniąc im niemałą szkodę, dlatego zostały uszczelnione wszystkie możliwe wejścia do budynków, uporządkowane, załatane dachy, obite sklepienia.

W wiekach XIX-XX w miasteczku Wędziagoła i jego okolicach mieszkali ludzie wielu narodowości, wyznający różne religie, należący do różnorodnych konfesji. Większa część mieszkających tu Polaków i Litwinów była katolikami, niewielki procent wyznawał luteranizm. Większa część społeczności rosyjskiej była staroobrzędowcami, wśród których był nieduży procent prawosławnych. Liczna diaspora żydowska wyznawała judaizm.
Więc nie ma w tym nic dziwnego, że w takim tyglu narodowości i religii powstawały różnorodne wyzwania, na przykład, zmiana religii czy też konfesji – przejście z jednej do drugiej.

Rok w obliczu zagrożeń spowodowanych światową pandemią, ograniczenia kwarantanny, czas prób uświadomiły nam, jak ważna i aktualna jest wspólnota przyjaciół, kolegów, duchowa więź, pomoc wzajemna i troska. Ten rok jest skomplikowany i trudny nie tylko dla nas, ale też naszych rodaków w Polsce. Jednak członkowie społecznych organizacji, wolontariusze nawet w takim okresie nie opuszczają rąk – pracują i spełniają swoje misje.

Nasi przyjaciele z Polski, wolontariusze ze Stowarzyszenia Traugutt. org, razem z harcerzami niedawno zorganizowali akcję charytatywną „Woda dla pacjentów“.

To byli Polacy – obywatele Litwy, rodzina gospodarzy Martusewiczów. Mieszkali oni w kowieńskim powiecie, w gminie wędziagolskiej, we wsi Preiszagoła. Zostali zesłani na Syberię…

Świadczy Mieczysław Martusewicz.

To był dzień 25 marca 1949 roku. O godzinie 5 rano zapukali do drzwi enkawudziści. NKWD – Narodnyj Komisariat Wnutrennich Dieł – Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych. Funkcjonariusze tej organizacji nazywani byli enkawudzistami. Powiedzieli: „Jesteście aresztowani. Macie 2 godziny na spakowanie rzeczy.” W tym czasie w domu byłem ja i dwoje moich braci.

Czy wiele bibliotek w prowincjonalnych miasteczkach może się pochwalić, że w swoich zbiorach ma wydania datowane XVII wiekiem? Polska Biblioteka w Wędziagole wyróżnia się tym, że posiada niejedno wydanie, drukowane jeszcze w czasach Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Również w ubiegłym tygodniu Polska Biblioteka w Wędziagole doczekała się cennych i rzadkich prezentów. Jeden z nich to przetłumaczona z łaciny w 1599 roku przez D.Jakuba Wuyka z Wągrowca, Biblia, Księgi Starego i Nowego Testamentu. Była ona przedrukowana w Roku Pańskim 1740 we Wrocławskiej Akademickiej Drukarni Col.Soc.Iesu.